تجهیزات بازرسی شرایط محیطی

ترمو ویژن دوربین حرارتی فلر FLIR C3

تجهیزات بازرسی شرایط محیطی

دوربین ترمو ویژن فلوک مدل Fluke TI100

تجهیزات بازرسی شرایط محیطی

دوربین ترموویژن فلوک مدل Fluke Ti400

ترموویژن | دوربین حرارتی مادون قرمز

دوربین حرارتی ترمو ویژن فلر FLIR E6

تجهیزات بازرسی شرایط محیطی

دوربین حرارتی ترمو ویژن فلر FLIR TG165

تجهیزات بازرسی شرایط محیطی

دوربین حرارتی ترموویژن فلر مدل FLIR E60

دوربین حرارتی

در این دسته از محصولات ما، می توانید دستگاه های ترموویژن و دوربین حرارتی را مشاهده کنید. تمامی دوربین های حرارتی ما از برند های معتبر جهانی از برند دوربین حرارتی آمریکایی فلوک  گرفته تا دوربین های ترموویژن CEM چین در سایت موجود هستند. شما میتوانید برای  مشاهده دیتاشیت هر یک از محصولات، روی آنها کلیک کرده و وارد صفحه محصول شوید. درصورتیکه در مورد هر یک از مراحل خرید دوربین مادون قرمز ترموویژن و دوربین حرارتی سوالی داشتید می توانید از طریق یکی از شماره تلفن های مندرج در سایت با ما در تماس باشید. همچنین در این دسته می توانید انواع دوربین های حرارتی از دوربین های حرارتی دستی تا دوربین های مادون قرمز جیبی را مشاهده و خریداری کنید.

ترموویژن

ترموویژن یا دوربین تصویربرداری حرارتی (معروف به TIC) یک نوع دوربین ترموگرافی مورداستفاده در آتش‌نشانی هست. این‌گونه دوربین‌ها با ارائه اشعه مادون‌قرمز مانند نور مرئی، آتش‌نشانان را قادرمیسازد تا مناطق گرم را از میان دود، تاریکی، یا موانع نفوذپذیر گرما مشاهده کنند. دوربین‌های تصویربرداری حرارتی معمولا دستی هستند اما ممکن است بر روی کلاه ایمنی نیز نصب شوند. آن‌ها با استفاده از لوازم ضد حرارت و آب ساخته می‌شوند و در برابر خطرات ناشی از عملیات آتش‌نشانی مقاوم هستند.
برخلاف قیمت نسبتاً بالای این تجهیزات، استفاده از آن‌ها توسط آتش‌نشانان در ایالات‌متحده به‌طور قابل‌توجهی رو به افزایش است. دوربین‌های تصویربرداری حرارتی گرمای بدن را جذب می‌کنند و معمولاً در مواردی که افراد در جایی گیر افتاده‌اند که امدادگران قادر به پیدا کردن آن‌ها نیستند، به کار می‌روند.

دوربین حرارتی مادون قرمز

انرژی مادون‌قرمز تنها یک بخش از طیف الکترومغناطیسی را تشکیل می‌دهد که شامل پرتوهای گاما، اشعه ایکس، ماوراءبنفش و یک ناحیه باریک از نور مرئی، مادون‌قرمز، امواج ترا هرتز، ماکروویو و امواج رادیویی است. این‌ها همه در طول‌موج متفاوت هستند. همه اجسام مقدار مشخصی از پرتوهای جسم سیاه را به‌عنوان تابعی از درجه حرارت خود منتشر می‌کنند.
به‌طورکلی، هرچه درجه حرارت یک شیء بالاتر باشد، اشعه مادون‌قرمز بیشتری به‌عنوان تابش جسم سیاه منتشر می‌کند. یک دوربین خاص می‌تواند این اشعه را با روشی شبیه روشی که دوربین عادی نور مرئی را تشخیص می‌دهد، تشخیص دهد. این دوربین حتی در تاریکی کامل نیز کار می‌کند چراکه سطح نور محیط برای آن اهمیتی ندارد. این امر باعث می‌شود تا برای عملیات‌های نجات در ساختمان‌های دوداندود و زیرزمین مفید باشد.

دوربین مادون قرمز

اگه قصد خرید دوربین مادون قرمز یا ترموویژن را دارید بد نیست بدانید که تفاوت عمده آن‌ها با دوربین‌های اپتیک این است که لنزهای فوکوس کننده را نمی‌توان از شیشه ساخت، زیرا شیشه نور مادون‌قرمز دارای موج‌بلند را مسدود می‌کند. به‌طورمعمول رنج طیفی تابش حرارتی از 7 تا 14 میکرومتر است. مواد خاصی مانند ژرمانیوم، کلسیم فلوراید، سیلیکون کریستالی یا عینک‌های مخصوص تازه تولیدشده کالکوژنید باید در آن‌ها استفاده شوند. به‌جز کلسیم فلوراید، تمام این مواد کاملاً سخت هستند و دارای ضریب شکست بالا (برای ژرمانیوم n = 4) هستند که باعث انعکاس بالای Fresnel از سطوح بدون پوشش (حداکثر تا بالای 30٪) می‌شود. به همین دلیل اکثر لنزهای دوربین‌های حرارتی دارای پوشش ضد انعکاس هستند. هزینه بالاتر این لنزهای مخصوص یکی از دلایل گران بودن دوربین‌های ترموگرافیک است.

برای خرید دوربین حرارتی ترموویژن یا همان دوربین های مادون قرمز بهتر است در مورد ساختار انها نیز اطلاعاتی داشته باشید. دوربین تصویربرداری حرارتی یا ترموویژن از پنج جزء تشکیل‌شده است: سیستم اپتیک، ردیاب، امپلیفایر، پردازش سیگنال و نمایشگر. در دوربین‌های تصویربرداری حرارتی ویژه آتش‌نشانی این اجزای سازنده در یک محفظه مقاوم در برابر حرارت، ضربه و آب قرار می‌گیرند. این اجزا پرتوهای مادون‌قرمز، مانند مواردی که توسط اشیاء گرم یا شعله‌های آتش تشعشع می‌شوند را به‌صورت نور مرئی در لحظه ارائه می‌دهند.
صفحه ‌نمایش دوربین ترموویژن  دارای دیفرانسیل‌های خروجی مادون‌قرمز هست، بنابراین دو جسم با دمای یکسان دارای یک رنگ هستند. بسیاری از دوربین‌های تصویربرداری حرارتی از مقیاس خاکستری برای نشان دادن دمای معمولی اشیاء استفاده می‌کنند اما سطوح گرم خطرناک را با رنگ‌های مختلف برجسته می‌کنند.

دوربین‌ها ممکن است دستی باشند یا بر روی کلاه ایمنی نصب شوند. یک دوربین دستی برای کار به یک دست نیاز دارد و تنها یک دست را برای انجام کارهای دیگر آزاد می‌گذارد، اما می‌تواند به‌راحتی بین آتش‌نشانان جابجا شود. اکثر دوربین‌های تصویربرداری حرارتی که در سرویس آتش‌نشانی استفاده می‌شوند مدل‌های دستی هستند.
کاربرد دوربین تصویربرداری حرارتی

ازآنجاکه دوربین‌های تصویربرداری حرارتی می‌توانند از میان تاریکی یا دود “ببینند”، آتش‌نشانان را قادر به پیدا کردن سریع محل سازه آتش یا نشان گرمایی قربانیان خارج از دید، می‌سازند. این دوربین‌ها می‌توانند برای جستجوی قربانیان در بیرون در یک‌شب خنک، آتش‌سوزی‌های نقطه‌ای (spot smoldering fires) درون یک دیوار یا تشخیص گرمای بیش‌ازحد سیم‌کشی برق مورداستفاده قرار گیرند.

علاوه بر توانایی مشاهده از میان دود متراکم، دوربین‌های تصویربرداری حرارتی همچنین می‌توانند مواد درگیر در احتراق خودبه‌خودی در سطح پایین را نیز مشاهده کنند. در یک نمونه ثبت‌شده، از TIC برای جداسازی نقاط داغ (smoldering hot spot) در یک انبار غلات استفاده شد؛ تنها با جداسازی و برداشتن غلات تحت تاثیر، 75٪ از محصول ذخیره‌شده، حفظ شد. همچنین گزارش‌شده است که دوربین‌های تصویربرداری حرارتی به‌طور خاص در برابر آتش‌سوزی در عایق سلولزی و برای اطمینان ازینکه پس از آتش‌سوزی، ساختمان برای بازگشت به آن امن است، بسیار مفید هستند.

دوربین‌های تصویربرداری حرارتی

نمونه‌های اولیه از دوربین‌های تصویربرداری حرارتی نصب‌شده بر روی کلاه ایمنی برای اولین بار در سال 1992 معروف شد، اما ارزیابی جزئی عملکرد آن‌ها در شرایط واقعی تا سال 2007 منتشرنشده بود. مدل ارزیابی‌شده در 2007 تقریبا 1.5 پوند وزن داشت که به طور قابل‌توجهی وزن کلاه ایمنی را افزایش می‌داد. بااین‌حال، توانایی “استفاده از دستگاه‌ها درحالی‌که آن‌ها شلنگ و ابزار حمل را نیز همراه داشتند” به‌طور مطلوبی توسط آتش‌نشانان ارزیابی شد.
فواید ترموویژن های نصب‌شده بر روی کلاه ایمنی شامل این بود که آتش‌نشانان مختلف هرکدام جنبه‌های متفاوت آتش را مشاهده می‌کردند، درحالی‌که دارای معایبی برای آتش‌نشانانی بود که نظم و انضباط ایمنی را رعایت نمی‌کردند. در آزمایش لحظه‌ای، تیم‌های آتش‌نشانی با دوربین‌های نصب‌شده بر روی کلاه ایمنی کارهای جستجو را سریع‌تر انجام دادند، هوشیارتر بودند و هوای کمتری را نسبت به تیم هایی که از دوربین دستی استفاده کردند که به‌نوبه خود بهتر از تیم‌هایی هستند که اصلا TIC ندارند، استفاده کردند.محدودیت این دستگاه‌های مشابه، دقت عمقی ضعیف آن‌ها بوده است (کاربر به‌سختی متوجه می‌شود که چقدر اشیاء دور هستند). این امر احتمال گیرکردن کاربر یا برخورد به موانع، یا مشکلاتی ازاین‌دست که مرتبط با فاصله هستند را افزایش می‌دهد. محدودیت بیشتر تکنولوژی مادون‌قرمز این است که از آنجا که مواد در یک درجه حرارت به یک رنگ نشان داده می‌شوند، صفحه‌نمایش بسیاری از جزئیات را که معمولاً در نور مرئی قابل‌مشاهده هستند نشان نمی‌دهد.